اساساً، سه نوع رینگ اصلی برای لاستیک‌های کامیون در بازار موجود است:

الف- رینگ‌هایی که پایه شیب دار بدون تیوب و یک تکه ای دارند

ب- رینگ‌هایی که پایه صاف تیوب دار و چند تکه ای دارند

ج- رینگ‌هایی که پایه صاف بدون تیوب و چند تکه ای دارند

رینگ یک تکه بدون تیوب با پایه شیب دار

رینگ با پایه شیب 5 درجه

رینگ‌های متقارن و نامتقارن (̎ 13، ̎ 14، ̎ 17 و …) که در لاستیک‌های استاندارد و سبک شاسی کوتاه کاربرد دارند.

رینگ با پایه شیب 15 درجه

رینگ‌های (̎ 17.5، ̎ 19.5، ̎ 22.5 و …) برای لاستیک‌های استاندارد و پهن (نسبت ظاهری پایین، سوپر سینگل).

رینگ دو و چهار تکه تیوب دار با پایه صاف

رینگ‌های (“20)  برای لاستیک‌هایی که نسبت ظاهری بالا دارند. عدم معاوضه قطعات بین هر دو سیستم، نکته مهمی است. لازم به ذکر است معمولاً هر سیستم، متناسب با آن مشخص می‌شود (Stamped 2p, 4p).

رینگ دو تکه تیوب دار با پایه صاف

رینگ چهار تکه تیوب دار با پایه صاف

رینگ چهار تکه بدون تیوب با پایه صاف

رینگ‌های (“20) که مخصوص لاستیک‌های سری 80 هستند. در این نوع رینگ هر لاستیک جدید، نیاز به یک واشر آب‌بندی جدید دارد.

بر اساس قانون کلی تعمیرات، مونتاژ یا جداسازی رینگ‌های چند تکه ای تنها باید با استفاده از ابزار خاصی انجام شود. این ابزار نه تنها باعث امنیت تعمیرکار می‌شود بلکه نیاز به استفاده از چکش و دیگر تجهیزات نامناسبی را از بین می‌برد که باعث خرابی یا شکستگی رینگ می‌شود. همچنین، شکل دهی مطلوب رینگ‌های بدون تیوب یک تکه ای ضروری است چرا که در غیر این صورت، سوار کردن ایمن لاستیک‌ها و یا بدون خسارت به نشیمن گاه، بسیار دشوار یا حتی غیر ممکن می‌گردد.
همچنین رعایت موارد احتیاطی زیر برای چرخ‌های اسپوک‌دار یک یا چندتکه‌ای لازم است:

1. سطوح تماس بین رینگ و ستاره نباید رنگ شود تا مرکزیت به بهترین شکل حفظ شود.
2. پیچ‌ها باید موافق عقربه های ساعت بسته شوند (نه مخالف عقربه های ساعت) و گشتاور اعمال شده نباید بیشتر از مقدار تعیین شده کارخانه سازنده باشد.
3. وضعیت پیچ و مهره‌ها باید پس از طی مسافت 100-50 کیلومتر بعد از نصب چرخ، کنترل مجدد شود و در صورت نیاز مجدداً سفت شود.
4. در صورت نصب دوگانه، واشر جداکننده باید قبل از مرکز بادامک میانی (که بر روی سر اسپوک قرار دارد) تنظیم شود.